Anne Frank is een van de duizenden slachtoffers van de Holocaust. Het meisje staat wereldwijd bekend om het bijhouden van een dagboek tijdens haar tweejarige vlucht voor het Duitse regime en, later, haar deportatie. De originele versie van dit geschrift bevindt zich in het museum en is een waar getuigenis van het tragische lot van ►
Anne Frank is een van de duizenden slachtoffers van de Holocaust. Het meisje staat wereldwijd bekend om het bijhouden van een dagboek tijdens haar tweejarige vlucht voor het Duitse regime en, later, haar deportatie. De originele versie van dit geschrift bevindt zich in het museum en is een waar getuigenis van het tragische lot van het meisje. Het is gemakkelijk te herkennen aan de roodgeruite omslag. Ze leidde een welvarend leven en moest zich met haar familie verstoppen achter in het pectinemagazijn van Otto Frank, de vader. Het is dit pakhuis, dat het geïmproviseerde huis van het meisje is geworden, dat je gaat bezoeken in het centrum van Amsterdam, op 20 minuten lopen van het treinstation. Dit museum, aangemoedigd door Otto Frank, de enige overlevende van de groep illegale allochtonen, stelt zijn deuren open voor een gratis of geleid bezoek alleen of in groep door u een route door het gebouw aan te bieden. Van de productiewerkplaatsen via de administratieve kantoren (vooral degenen die hebben deelgenomen aan het verbergen ervan), bereikt u het bijgebouw, de plaats waar het meisje woont. Dit bijgebouw is verborgen achter een scharnierende boekenkast, nog steeds in gebruik. Dit meubel, het enige bolwerk tussen de familie Frank, de 4 andere vluchtelingen en de rest van de wereld, vormde een barrière gedurende hun twee jaar op de vlucht voordat ze werden aangeklaagd en overvallen door de Duitse politie. , kijk goed naar de muren, want er zijn twee markeringen: een die de evolutie van Anne's lengte weergeeft, de andere die van haar zus Margot. Het is bijna 13 cm dat het meisje in één jaar is aangekomen, tegen 1 cm voor haar zus. Des te opvallender is de jeugd van dit opgroeiende jonge meisje. Het is niet erg als je daar geen meubels kunt vinden. Bij de terugkeer van Otto Frank uit de concentratiekampen wilde hij het Achterhuis niet opnieuw inrichten om de wereld te laten zien hoeveel de oorlog hem alles had afgenomen. Andere voorwerpen uit het dagelijks leven van het meisje zijn te zien: de kaart van Normandië, waardoor Otto Frank de komst van de geallieerden bewaakte. Maar ook een setje metalen balletjes van Anne, foto's van Margot, andere van het huwelijk van de ouders Frank... ◄
