Het eerste stoppunt is op het continent Oceanië en, meer precies, in Australië. Het land heeft het geluk het beroemde Lake MacDonnell te hebben. Gelegen op een paar kilometer van Penong, heeft dit bassin een prachtige felroze kleur vanwege de hoge zoutconcentratie. Zo trekt het een soort algen aan die rode pigmenten vormen wanneer ze ►
Het eerste stoppunt is op het continent Oceanië en, meer precies, in Australië. Het land heeft het geluk het beroemde Lake MacDonnell te hebben. Gelegen op een paar kilometer van Penong, heeft dit bassin een prachtige felroze kleur vanwege de hoge zoutconcentratie. Zo trekt het een soort algen aan die rode pigmenten vormen wanneer ze in contact komen met bacteriën. Daardoor kan het water er afhankelijk van het weer min of meer roze uitzien, wat mooi contrasteert met het omliggende landschap en het aangrenzende groene meer. Een andere plaats waar toeristen op Australische bodem zouden moeten profiteren, is Lake DumbleYung. Ze zullen naar het zuidwesten van het land moeten gaan om dit bekken te ontdekken dat beroemd werd na het wereldsnelheidsrecord op het water dat in 1964 door Donald Campbell werd verbroken. Tegenwoordig verwelkomt deze plaats toeristen voor een unieke zwemervaring. Op het Afrikaanse continent zullen toeristen een omweg moeten maken naar het Siwameer, genesteld in het midden van de Egyptische woestijn aan de grens met Libië. Deze zoutlagune is begiftigd met zuiver en doorschijnend water waardoor ze een unieke duik kunnen maken. De zoutconcentratie is 95%, dus de flotatie is bijzonder extreem. Het wordt dan ook een fantastische ervaring voor reizigers. Bovendien is het vermeldenswaard dat deze zoutophoping afkomstig is van oppervlakteputten. Op het Aziatische continent is het Qinghai-meer in China een zeldzaam fenomeen dat een bezoek waard is. Dit bassin stijgt tot bijna 3200 meter en kwalificeert zich als het grootste in China. Bovendien is het een bedevaartsoord en landbouw, aangezien water wordt gebruikt voor het zout dat het produceert om nabijgelegen gewassen te irrigeren. Een ander punt is dat de kleur varieert naargelang de seizoenen en het licht. In West-Azië is de Dode Zee de laagste waterpoel ter wereld, aangezien deze minder dan 434 meter boven de zeespiegel ligt. Ook, hoe verrassend het ook mag lijken, de Dode Zee is minder geconcentreerd in zout dan sommige meren. Het zoutgehalte is 27%, maar het blijft erg raadselachtig vanwege de totale afwezigheid van fauna en flora. Daar kan inderdaad geen enkele soort leven. Iets verder weg staat ook het Urmiameer in Iran op deze lijst. Desalniettemin droogt de regio door de verwoestijning beetje bij beetje op en neemt haar omvang in de loop der jaren af. Maar toeristen kunnen er tijdens het droge seizoen naartoe lopen. Om het grote zoutmeer te ontdekken, zullen reizigers een tussenstop moeten maken in de Verenigde Staten. Het bevindt zich in Salt Lake City, Utah. Deze vijver is een van de grootste ter wereld omdat het een oppervlakte heeft van 4.400 vierkante meter. Veel mensen noemen het de Amerikaanse Dode Zee. In Zuid-Amerika zal de Laguna Colorada in Bolivia een uitzonderlijk spektakel bieden aan iedereen die zich er waagt. Het is gelegen in het Eduardo Avaroa Andes Fauna National Reserve op de grens met Chili en stijgt tot bijna 4.000 meter boven de zeespiegel. Nogmaals, het zwembad is geweldig met zijn roze kleur, maar tinten in het water kunnen variëren van rood tot donkerbruin, afhankelijk van het seizoen. Aan de Europese kant zullen reizigers zich kunnen verbazen over de lagune van Torrevieja. Het ligt ten zuiden van Alicante in Spanje en de roze kleur is adembenemend. Toeristen kunnen er echter niet zwemmen, maar kunnen er wel mooie foto's maken. Dit meer creëert ook roze pigmenten door de bacteriën die daar leven. Lake Don Juan in de Wright-vallei is een ander opvallend fenomeen op Antarctica. Het bevat meer dan 400 gram zout per kilo, waardoor het 18 keer zouter is dan de oceaan en het voorkomt dat het bevriest. ◄
