Η κατάρρευση του φράγματος Vajont στο Longarone της Ιταλίας το 1959 είναι μια από τις οικολογικές καταστροφές που επηρέασαν δραματικά την ιστορία. Οι καταρρακτώδεις βροχές προκάλεσαν τεράστιες ζημιές μετά την καθυστερημένη απόφαση έκδοσης της πολυαναμενόμενης εντολής εκκένωσης των συσσωρευμένων υδάτων. Στις μέρες μας το φράγμα δεν έχει ουσιαστική χρήση, εκτός από το ότι έχει γίνει ►
Η κατάρρευση του φράγματος Vajont στο Longarone της Ιταλίας το 1959 είναι μια από τις οικολογικές καταστροφές που επηρέασαν δραματικά την ιστορία. Οι καταρρακτώδεις βροχές προκάλεσαν τεράστιες ζημιές μετά την καθυστερημένη απόφαση έκδοσης της πολυαναμενόμενης εντολής εκκένωσης των συσσωρευμένων υδάτων. Στις μέρες μας το φράγμα δεν έχει ουσιαστική χρήση, εκτός από το ότι έχει γίνει τόπος τουρισμού μνήμης. Στην πραγματικότητα, το 2007, μια πεζογέφυρα τοποθετήθηκε στην κατεστραμμένη κορυφογραμμή και οι ταξιδιώτες μπορούν να πάνε εκεί για να τη δουν από κοντά. Στην ασιατική ήπειρο, η Ινδία υπέστη μια από τις πιο τεράστιες εκρήξεις που έγιναν ποτέ στο εργοστάσιο του Μποπάλ το 1984. Αυτό το εργοστάσιο φυτοφαρμάκων Union Carbide είχε αντιμετωπίσει τυχαία διαρροή νερού στη δεξαμενή αποθήκευσης ισοκυανικού μεθυλεστέρα και αυτό προκάλεσε ένα σύννεφο τοξικού αερίου 25 km2. Αυτή η χημική καταστροφή προκάλεσε πολλά θύματα, και τριάντα χρόνια αργότερα, η τοποθεσία εξακολουθεί να είναι κατεστραμμένη. Ωστόσο, το εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο Union Carbide, καθώς και άλλες κοντινές πληγείσες περιοχές, μπορούν να επισκεφθούν τουρίστες. Υπάρχει επίσης το Μουσείο Μποπάλ που εξιστορεί τα γεγονότα αυτής της τραγωδίας. Λίγο πιο πέρα, οι ταξιδιώτες μπορούν να πάνε στην Ιαπωνία στα χνάρια του ατυχήματος στον πυρηνικό σταθμό Fukushima Daiichi το 2011. Μετά από σεισμό και τσουνάμι, ξεκίνησε η κατάρρευση των πυρήνων δύο αντιδραστήρων στο Fukushima Daiichi. Πάνω από δέκα χρόνια αργότερα, αυτά τα εδάφη εξακολουθούν να είναι μολυσμένα, αλλά γίνονται ορισμένες επισκέψεις στην περιοχή για να επιτρέψουν στους ταξιδιώτες να μάθουν και να καταλάβουν τι συνέβη. Έτσι, θα μπορούν να περάσουν σε κάποιες από τις περιοχές της Ναχάρα ή να επισκεφθούν τη Namie, η οποία άνοιξε ξανά για τους κατοίκους. Υπάρχει επίσης το Yoshizawa-san Farm που μπορεί να δει κανείς, καθώς και το Δημοτικό Σχολείο Ukedo. Πρέπει να σημειωθεί ότι η Fukushima Daiichi εξακολουθεί να υφίσταται τις συνέπειες αυτής της καταστροφής, ακόμη κι αν ορισμένα μέρη είναι πλέον πιο προσβάσιμα στο κοινό. Επιπλέον, παραμένοντας στην Ιαπωνία, υπάρχει ένα άλλο γεγονός που πρέπει να γνωρίζουμε που έχει σημαδέψει πραγματικά την ιστορία της ανθρωπότητας: η ατομική βόμβα που έπεσε στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Ήταν το 1945 που συνέβη αυτή η καταστροφή και η τοποθεσία ήταν εξαιρετικά ραδιενεργή για πολλά χρόνια. Το Μουσείο Ειρήνης στη Χιροσίμα είναι ένα μέρος που δεν πρέπει να χάσετε γιατί μαρτυρεί τις πολλές μαρτυρίες, φωτογραφίες και ανακατασκευές που επιτρέπουν στους ταξιδιώτες να κατανοήσουν καλύτερα τι υπέστη ο πληθυσμός κατά τη διάρκεια αυτής της έκρηξης. Ωστόσο, μπορούν επίσης να επισκεφθούν το κάστρο της Χιροσίμα, τον θόλο Genbaku, τον ναό Mitaki Dera, τον Βοτανικό Κήπο, τον Πύργο της Χιροσίμα Οριζούρου, το Miyajima και το Okonomiyaki. Από την πλευρά του Ναγκασάκι, υπάρχει το μουσείο ατομικής βόμβας, το νησί Hashima, το όρος Inasa, ο κήπος Glover, το ηλεκτρικό τραμ του Ναγκασάκι και το πάρκο Nabekanmuriyama, μεταξύ άλλων, για να δείτε. Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν πρωτοσέλιδα στην αμερικανική ήπειρο με την τρομοκρατική ενέργεια στη Νέα Υόρκη. Περισσότερα από 20 χρόνια αργότερα, τουρίστες από όλο τον κόσμο επισκέπτονται καθημερινά το Μνημείο της 11ης Σεπτεμβρίου και το Μουσείο του, το οποίο χτίστηκε για να αποτίσει φόρο τιμής στα θύματα αυτών των επιθέσεων, αλλά και σε εκείνα των επεισοδίων της 26ης Φεβρουαρίου 1993. στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου, στο Πεντάγωνο στην Ουάσιγκτον και την Πενσυλβάνια. Είναι ένας πραγματικός τόπος περισυλλογής που αποτελείται από δύο τεράστιες λεκάνες, η καθεμία με έναν καταρράκτη που βρίσκεται ακριβώς στη θέση των δύο αρχαίων δίδυμων πύργων. Στην περίμετρο των πισινών, τα ονόματα και τα επώνυμα των θυμάτων αναγράφονται σε χάλκινους πίνακες. Στη συνέχεια, υπάρχει το Memorial Plaza δίπλα, με σχεδόν 400 βελανιδιές που μεταδίδουν ένα πνεύμα ελπίδας και ανανέωσης. Στο μουσείο, οι τουρίστες θα βρουν προσωπικά αντικείμενα στις εγκαταστάσεις, έναν τεράστιο τοίχο με φωτογραφίες και ηχογραφήσεις. ◄
