De eerste bestemming voor wildkamperen is Schotland. Wandelaars en kampeerders hebben toegang tot veel van de Schotse paden en openbare gronden. Een van de meest populaire routes in de omgeving is de West Highland Way. Het strekt zich uit over 152 km en loopt meestal van zuid naar noord van Milngavie naar Fort William. Desalniettemin ►
De eerste bestemming voor wildkamperen is Schotland. Wandelaars en kampeerders hebben toegang tot veel van de Schotse paden en openbare gronden. Een van de meest populaire routes in de omgeving is de West Highland Way. Het strekt zich uit over 152 km en loopt meestal van zuid naar noord van Milngavie naar Fort William. Desalniettemin zullen anderen inderdaad hun tijd vinden in Loch Lomond en The Trossachs National Park. Pas wel op, want met name voor deze twee gebieden is een vergunning vereist. Toch kunnen kampeerders, net als voor de andere routes in Schotland, zonder problemen hun tent opzetten met inachtneming van de aangegeven instructies. In Engeland is Dartmoor National Park dé plek om wild te kamperen. Het is een prachtig parcours waar het mogelijk is om een kamp op te zetten wanneer je maar wilt. Vooral wandelaars zullen er van genieten, want er loopt een weg door het hart van Devon van Dartmoor naar Exmoor National Park in Somerset. Aan de andere kant zijn in Exmoor alleen wandelingen toegestaan. Verder weg, in Estland, is de toegang tot de natuur gratis voor wie dat wenst. De Baltic Coast Hiking Trail is de plek om naartoe te gaan. Het is een kustpad dat zich uitstrekt over 620 km langs de Baltische kust. Reizigers kunnen het Litouwse deel punt-tot-punt reizen, te beginnen met Ikla of Tallinn. Prachtige kust- en boslandschappen wachten op kampeerders. De laatste kan hopen in slaap te vallen met het geluid van de kabbelende golven en de zachte wind die door de bomen waait. Voor een terugkeer naar de natuur verwelkomt Noorwegen kampeerders. De Pilgrim Trail is de perfecte plek om wild te kamperen. Om daar te komen, moet je beginnen met Tynset en doorgaan naar Trondheim. Door deze weg te nemen, is een omweg naar het Forollhogna National Park mogelijk. Reizigers zullen de grootste populatie rendieren in Noorwegen zien. Aan de andere kant kan kamperen tot twee dagen duren op de Pilgrim Trail. Aan de Noord-Amerikaanse kant wordt er vooral in Canada wild gekampeerd. Het hoogste punt in de regio is de Sunshine Coast. Dit huttenpad strekt zich uit over 157,7 km van Sarah Point a Desolation Sound naar Saltery Bay in Powell River, British Columbia. Het is het langst bekende pad in Canada en het is mogelijk om overal te kamperen. Bovendien moet u weten dat deze prachtige plek de thuisbasis is van wolven, poema's, zwarte beren en grizzlyberen. Toch is wildkamperen op het Amerikaanse continent deze keer erg populair in de Verenigde Staten. Dat gezegd hebbende, dit type kamperen is toegestaan op BLM-land, nationale graslanden en staatsbossen. Zo is een bezoek aan de Hayduke desert trail een must voor liefhebbers van wildkamperen. Dit pad slingert door Arizona en Utah en passeert verschillende nationale parken. In Zuid-Amerika staat Argentinië wild kamperen toe, behalve op het schiereiland Valdez, dat op de werelderfgoedlijst van UNESCO staat. Toch zou het circuit van Huemul geschikt kunnen zijn voor kampeerders. Gelegen in de regio Patagonië in Argentinië, is dit een echte avontuurlijke plek, en de helft van het pad doorkruist twee rivieren. Een harnas en een tokkelbaan zijn dus noodzakelijk. Nieuw-Zeeland verbergt ook zijn kleine spel aan de andere kant van de planeet. Daar is het mogelijk om overal te stoppen en midden in de natuur je tentje op te zetten. Desalniettemin geeft de Rankers Free Camping-applicatie toegang tot de beste plekken van het land. ◄
